Η γραμμή ψυχολογικής στήριξης 11528-ΔΙΠΛΑ ΣΟΥ, από τη σύλληψή της, είχε κύριο σκοπό να αποτελέσει το σταθερό σημείο στήριξης, ανακούφισης για τη ΛΟΑΤΚΙ κοινότητα και άμεσης παρέμβασης σε κάθε μορφή κρίσης, βίας και κακοποίησης που υφίστανται τα μέλη αυτής και οι οικείοι τους.
Ταυτόχρονα και χάρη στο ευρύ και πλουραλιστικό φάσμα των ωφελούμενων της έχει καταστεί σημαντική δεξαμενή δυνατοτήτων, εκπαιδευτικών εργαλείων και διαφορετικών τρόπων στην υπηρεσία όλων των ωφελούμενων, που συνυπάρχουν στην κοινωνία, με έμφαση στους δύο θεμελιακούς πυλώνες της ανθρώπινης ανάπτυξης, την οικογένεια και το σχολείο.
Τα αιτήματα που φτάνουν στη γραμμή είναι μοναδικά, ετερόκλιτα και απρόβλεπτα, όσο εξίσου μοναδικές και απρόβλεπτες είναι και οι σχέσεις των ανθρώπων. Οι άνθρωποι που τα εκφράζουν είναι λεσβίες, γκέι, αμφί, τρανς, οι γονείς τους, οι εκπαιδευτικοί τους, οι συγγενείς και οι φίλοι τους, άνθρωποι που δεν δηλώνουν το σεξουαλικό τους προσανατολισμό γιατί δεν τον γνωρίζουν, άνθρωποι που ανησυχούν και αναζητούν απαντήσεις, άνθρωποι που πειραματίζονται και θέλουν να μιλήσουν γι αυτό, άνθρωποι που δηλώνουν το μίσος τους για τα ΛΟΑΤΚΙ άτομα, επαγγελματίες ψυχικής υγείας που ζητούν πρόσβαση στην επικαιροποιημένη και έγκυρη επιστημονική γνώση.
Μέλημα της Επιστημονικής ομάδας της γραμμής, βάσει της εξειδικευμένης εκπαίδευσής της στα ΛΟΑΤΚΙ θέματα, στην κακοποίηση και τις μορφές βίας, είναι να υποδέχεται και να διαχειρίζεται την κάθε κλήση ως μοναδική, εξετάζοντας το αίτημα χωρίς κριτική.
Οι επαγγελματίες ψυχικής υγείας ακούν, στηρίζουν, ανοίγουν διάλογο, προσκαλούν τον άνθρωπο να βγάλει από την “ντουλάπα” τα ταμπού, τις φοβίες, τα θέλω του, τον ίδιο τον εαυτό του και επιχειρούν να του δώσουν πίσω ένα δώρο εκτίμησης και αναγνώρισης, ένα ευχαριστώ στην τόλμη του να μιλήσει, να μοιραστεί και να εμπιστευτεί.
Είναι πολλά εκείνα που ακούγονται και αρθρώνονται σε λέξεις, που πονάνε και στιγματίζουν, που κακοποιούν και αναπαράγουν πράξεις βίας και φαινόμενα απανθρωποποίησης. Είναι, επίσης, πολλές οι κλήσεις στη διάρκεια των οποίων ονοματίζονται συμπεριφορές ρητορικής μίσους και εσωτερικευμένης ομοφοβίας, που ”πυροβολούν” τη φυσικότητα στο όνομα της “κανονικότητας”, του “φυσιολογικού” και του καθωσπρεπισμού.
Η ορατότητα των παραπάνω είναι λίγο έως πολύ δεδομένη παρόλο που θα περιμέναμε ότι το τηλεφωνικό πλαίσιο της συγκεκριμένης υπηρεσίας, εξ ορισμού του, δεν θα την ευνοούσε.
Κι όμως, είναι υπαρκτή και συνιστά το έδαφος για μια στοιχειώδη εμπιστοσύνη στη διαδικασία να «ανοίξουν» εκείνα τα θέματα που με δυσκολία εκφράζονται και γι αυτό και υποδηλώνονται. Φωνές που λυγίζουν λόγω της συναισθηματικής φόρτισης και του νωπού ακόμη τραύματος, αιτήματα για περισσότερο τηλεφωνικό ζωντανό χρόνο συνομιλίας και έμμεσες αλλά ξεκάθαρες εκκλήσεις για ανθρώπινη επαφή.
Η γραμμή 11528-ΔΙΠΛΑ ΣΟΥ έχει μια πρώτη επουλωτική δράση καθώς ρίχνει φως στις πληγωμένες ιστορίες ζωής που ξεδιπλώνονται και στις ενδο-οικογενειακές σχέσεις, τις ποιότητες και τα συναισθηματικά τους ελλείμματα, στους «ανοιχτούς λογαριασμούς» του τότε και του τώρα.
Το έλλειμμα που αποκαλύπτεται φέρνει μαζί του την «ανοιχτή» ανάγκη για στήριξη, ανακούφιση, μοίρασμα, αποδοχή, συντροφιά και συντροφικότητα. Μαζί της προβάλλει δειλά δειλά η δυνατότητα για τη φαντασίωση της οικογένειας που θα ήθελε να έχει ο άνθρωπος που καλεί και κυρίως εκείνης των οικογενειακών σχέσεων, που θα τον στήριζαν και θα τον ευνοούσαν ως άνθρωπο ολόκληρο. Η διαδικασία αυτή γεννά και διαφορετικούς τρόπους διαχείρισης του τότε βιώματος στον παρόντα χρόνο και κάπως έτσι γίνεται αντιληπτό ότι τα βιώματά μας δεν αποτελούν οδηγό ούτε και ορθές πρακτικές στο σήμερα και το αύριο.
Στο σημείο αυτό εντοπίζεται και ο επανορθωτικός χαρακτήρας της γραμμής 11528, καθώς στο «εδώ και τώρα» είναι που ο άνθρωπος έχει τη δυνατότητα να σταθεί στα δύσκολα και στενόχωρα κομμάτια του, αυτή τη φορά μ’ ένα διαφορετικό τρόπο, ενήλικο, όπως ενήλικες είναι οι ανάγκες και επιθυμίες του. Η σημερινή επίγνωση τον οδηγεί όλο και πιο κοντά σε αυτό που πραγματικά είναι αναγνωρίζοντας ό,τι χρειαζόταν και ό,τι χρειάζεται τώρα, τους περιορισμούς του τότε, τις δυνατότητες και τα όρια του σήμερα. Κι αυτή η επίγνωση βοηθά και στηρίζει την ευέλικτη διαχείριση όσων τον πόνεσαν και τον πονάνε ακόμη.
Στη γραμμή 11528 συναντιούνται τα μέλη της οικογένειας, όχι όμως με το γνώριμο, μέχρι σήμερα, τρόπο τους. Συναντιούνται εκεί που συγκλίνουν οι διαφορετικές ανάγκες και ευαλωτότητές τους και ίσως γι αυτό και η γραμμή να μοιάζει με τον υποστηρικτικό καθρέφτη που αυξάνει το οπτικό πεδίο των ανθρώπων απέναντι στις «νεκρές γωνίες» των σχέσεων μέσα στην οικογένεια.
Όταν καλεί ο ενήλικας για να λάβει στήριξη και επιβεβαίωση ότι είναι ΟΚ να είναι όπως είναι παρ’ όλη την ανησυχία και παρεμβατικότητα της μητέρας του και λίγο αργότερα καλεί στη γραμμή ο γονιός του για να ζητήσει ευθέως στήριξη και καθοδήγηση στον τρόπο που χρειάζεται να σταθεί δίπλα στο παιδί του και εμμέσως επιβεβαίωση στο ότι μέχρι σήμερα τα έχει καταφέρει όσο καλύτερα μπορούσε, στο ρόλο του ως γονέας, τότε γινόμαστε μάρτυρες της συνάντησής τους, καθώς οι ίδιοι επιλέγουν να μας “προσκαλέσουν” στην οικογενειακή τους εστία. Πρόκειται για τα μικρά και απτά θαύματα που συμβαίνουν όταν συναντιούνται οι άνθρωποι και οι ποιότητές τους. Σε αυτά τα θαύματα είμαστε ΔΙΠΛΑ, ως το τρίτο πρόσωπο, ο διαμεσολαβητής στις οικογενειακές σχέσεις.
Η παρατήρηση ότι σε κάθε αίτημα υποβόσκει ή εκφράζεται η ανάγκη για συναισθηματική εγγύτητα, αυθεντική επαφή χωρίς κριτική, ακέραιη αναγνώριση της ανθρώπινης φύσης χωρίς διαπραγμάτευση και όρους, μας κινητοποιεί προς μια εκτενέστερη διερεύνηση των οικογενειακών σχέσεων προς όφελος της υγιούς ανάπτυξης του εαυτού.
Στο παρόν, στεκόμαστε στον αντίκτυπο που έχουν οι υπηρεσίες της γραμμής 11528 στους ωφελούμενους ενισχύοντας τον Άνθρωπο στη διαδικασία του, αναγνωρίζοντας ότι όσο πιο ανώδυνη είναι αυτή τόσο πιο βατός κι ο δρόμος προς την ανάκτηση της “τσαλακωμένης και πατημένης” περηφάνιας του.>
