ΣΤΗΡΙΞΗ ΓΟΝΕΩΝ
Γονεϊκότητα ή Πηγαίνω προς…. Ανοίγομαι στον Άλλον
Η Γονεϊκότητα δεν είναι μόνο μία ιδιότητα, αλλά μία ενεργητική, εξελικτική διαδικασία, που ενέχει τη σχέση. Πρόκειται για μία υπαρξιακή εμπειρία (Σιδέρης, 2009), η οποία υπερβαίνει το φύλο, το αίμα, τη φυλή, τη βιολογία, το σεξουαλικό προσανατολισμό. Η σχέση ξεκινά από τον/την ενήλικα προς το παιδί, καθώς γονιός είναι το πρόσωπο που γεννά τις δυνατότητες για ένα παιδί (Recalcati, 2017).
Ξεκινώντας να συναντήσω το παιδί
Η γονεϊκότητα αποτελεί μια σύνθετη, απαιτητική και αρκετά στρεσογόνο κατάσταση, με μοναδικές στιγμές και πλούτο εμπειρίας, που επηρεάζει το άτομο/το ζευγάρι ανεξαρτήτως φύλου και σεξουαλικού προσανατολισμού (Leal et al, 2020), καθώς κλονίζει τα θεμέλια μιας καθημερινής «κανονικότητας» φέρνοντας στην επιφάνεια διαδικασίες που αφορούν στην ποιότητα της σχέσης ανάμεσα στο ζευγάρι και των σχέσεων με τον άμεσο και ευρύτερο περίγυρό τους.
Ψυχοεκπαίδευση με σκοπό την ενσυνείδητη και ενεργητική γονεϊκοτητα
Οι διεθνώς εγκυρότεροι φορείς ψυχικής υγείας, όπως είναι η Αμερικανική Ψυχολογική Εταιρεία, η Αμερικανική Ψυχιατρική Εταιρεία και η Αμερικανική Ακαδημία Παιδιατρικής, εδώ και δεκαετίες, υποστηρίζουν ότι η ψυχο-κοινωνική προσαρμογή, η ψυχο-συναισθηματική ανάπτυξη και η ψυχική ευζωία των παιδιών δεν σχετίζονται ούτε με το σεξουαλικό προσανατολισμό ούτε με την ταυτότητα φύλου των γονέων τους (βιολογικών, θετών, αναδόχων), αλλά προδιορίζονται σε μεγάλο βαθμό από την ποιότητα της φροντίδας προς το παιδί, της φροντίδας της σχέσης του ζευγαριού και από τις εσωτερικές οικογενειακές διεργασίες.
Προκειμένου να είναι λειτουργική η σχέση γονέα-παιδιού, χρειάζεται να είναι συνεργατική κι όχι κυριαρχική, να αναπτύσσεται στο όριο της επαφής, σε κάθε εδώ και τώρα, σε κάθε διαδικασία και να διέπεται από την κυκλική δυναμική της αλληλεπίδρασής τους (Shefali, 2021).
Στις δράσεις στις οποίες δραστηριοποιούμαι και στις συνεδρίες που αφορούν στη στήριξη των γονέων εγκύπτω με ενδιαφέρον στα θέματα, τους προβληματισμούς και τις ανησυχίες τους, που αφορούν στο μεγάλωμα του παιδιού (πχ. υπεύθυνη χρήση του διαδικτύου, πρόληψη και υποστηρικτικά πλαίσια σχετικά με το (σχολικό )εκφοβισμό, δικαιώματα του παιδιού), στο δεσμό που έχουν μεταξύ τους δημιουργήσει και τις ποιότητες της σχέσης τους. Πρόκειται συχνά για παρέμβαση ψυχο-εκπαιδευτικού χαρακτήρα με σκοπό την εξερεύνηση αυτής της μοναδικής σχέσης ζωής μέσα από τις προκλήσεις της παιδικής και εφηβικής ηλικίας και τις δεξιότητες του γονέα.
Ειρήνη Κουτελά
Σύμβουλος Ψυχικής Υγείας & Ψυχοθεραπεύτρια Gestalt
M.Sc. Ψυχολογίας (University of East London), I-MBA., M.Sc. Litt., μέλος του European Association for Gestalt Therapy & της Ελληνικής Εταιρίας Ψυχοθεραπείας Γκεστάλτ.
ΠΗΓΕΣ
Perls, F., Hefferline, R.F. and Goodman, P. (2003). Gestalt Therapy: Excitement and Growth in the Human Personality. London: Souvenir Press. (First published in America in 1951).
Perls, F. (1947/1969a). Ego, Hunger and Aggression. New York: Vintage Books (first published in South Africa in 1942).
Buber, M. (2004). I and Thou. London: Continuum (first published 1937).
Buber, M. (2007). Between Man and Man. New York: Routledge (first published 1947).
Γιαμαρέλου, Δίπλας, Κωνσταντινίδου, Μπάλλιου και Χατζηλάκου (2011). Εισαγωγή στην Ψυχοθεραπεία Gestalt. Βασικές έννοιες, αρχές και εφαρμογές. Αθήνα: Gestalt Foundation.
