Μία μέρα, ο συγγραφέας Samuel Beckett συναντιέται με ένα φίλο του:

Beckett: «Πολύ ωραία μέρα έχει σήμερα, δεν νομίζεις;»

Φίλος: «Πράγματι, σε κάνει να χαίρεσαι που ζεις»

Beckett: «A.. εγώ στο τώρα αναφέρομαι… “Δεν το πήγα” τόσο μακριά…»

Η εμπειρία της στιγμής εμπεριέχει ό,τι υπάρχει και ό,τι ζούμε τώρα.

Πόσες φορές αγνοούμε ή προσπερνάμε το τώρα στο όνομα του μετά, που φαντάζει πολλά υποσχόμενο ή του πριν που επανέρχεται με τους ανοιχτούς λογαριασμούς, τον απολογισμό και τις εκκρεμότητές του;

Αυτό που συμβαίνει εδώ και τώρα έχει μοναδικότητα, μαγεία και πλήρη συνειδητότητα, γεγονός που δεν το αντιλαμβανόμαστε μέσα στην καθημερινότητα που «τρέχει» και μαζί της «τρέχουμε» κι εμείς να την προλάβουμε, να εντάξουμε σε αυτήν μια σειρά δραστηριοτήτων για να μπορέσουμε να αποκτήσουμε, να έχουμε, και με αυτό τον τρόπο να συνεχίσουμε να υπάρχουμε και να είμαστε…

Ο έλεγχος του χρόνου είναι μια συνεχής προσπάθεια που απαιτεί αφοσίωση, εξάντληση και υπέρβαση των ορίων μας. Προγραμματισμός, εβδομαδιαίο πλάνο, διαδρομές, συναντήσεις με ανθρώπους, νέες γνωριμίες, ακυρώσεις, δράση, μεταθέσεις, επαναπροσδιορισμός, στόχοι, ανάπτυξη, «πρέπει να…», «τι δεν πήγε καλά…;» «μου οφείλουν…», προσμονή, «να προλάβω να…», φόβος, «την επόμενη φορά να προσέξω να…», «πρέπει να…», ανταγωνισμός, «χρειάζεται να βελτιωθώ, ώστε…», προσδοκία, «να μην ξεχάσω να…», δια βίου προσωπική ανάπτυξη, σχεδιασμός, ανάγκη για καινοτομία: Μία σειρά από σκέψεις, ανησυχίες και δράσεις, που αποτελούν και τη βασική δεξαμενή του καθημερινού stress.

Η παρουσία μου, στο εδώ και τώρα, είναι και το κεφάλαιό μου, η μόνη αναμφισβήτητη και πολύτιμη περιουσία μου. Είμαι και έχω εμπιστοσύνη σε αυτά που υπάρχουν εδώ και τώρα, στους διαθέσιμους πόρους, σε ό,τι με προσδιορίζει ως Άνθρωπο. Έχοντας επίγνωση αυτού που είμαι και της στιγμής, έχω και εμπιστοσύνη στο πεδίο, που εμείς οι άνθρωποι συν-δημιουργούμε και μέσα σε αυτό αλληλεπιδρούμε.

Μόνο στο εδώ και τώρα μπορώ να είμαι και να είμαι ολόκληρος άνθρωπος, να βρίσκομαι σε επαφή με το συναίσθημα της στιγμής και να έχω επίγνωση των αναγκών μου, του τι χρειάζομαι κάθε φορά. Αυτά αποτελούν τον προσωπικό μου φάρο, που ρίχνει φως στην αυθεντικότητα, την παρουσία και τη συνέπεια που φέρνω στην επαφή μου με τον Άλλον.

Το παρελθόν δεν υπάρχει… Ούτε το μέλλον υπάρχει, είναι απλά μια προβολή που κάνει ο νους μου και με αποπροσανατολίζει από αυτό που συμβαίνει τώρα. Το εδώ και τώρα  φωνάζει και μας προσκαλεί να το ζήσουμε με όλους τους θησαυρούς του, τις επιλογές και τις δυνατότητες που μας προσφέρει:

Να το διαχειριστούμε, να το μοιραστούμε και να το απολαύσουμε!

Ενδεικτική Βιβλιογραφία

Eckhart Tolle (2016). Η δύναμη του Τώρα. Αθήνα: Η δυναμική της επιτυχίας.

Whitfield, Charles L. (2001). Θεραπεύοντας το παιδί μέσα σου.  Αθήνα: Αλκυών

Μάρκος Αυρήλιος (1998). Τα εις εαυτόν. Βιβλία Α’-ΣΤ’. Αθήνα: Κάκτος

>